10/04/2018
TO ΟΥΙΣΚΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΙΩΑΝΝΑΣ ΝΤΟΓΚΑΝΤΖΗ, TOUR GUIDE ΣΤΟ ΑΠΟΣΤΑΚΤΗΡΙΟ ΤΟΥ GLEN MORAY
*Συνέντευξη Γιάννης Αικατερινίδης
Πως θα σας φαινόταν αν σας έλεγα ότι στο αποστακτήριο του Glen Moray δουλεύει μια Ελληνίδα και παράλληλα με τη δουλειά της σαν tour guide ολοκληρώνει σε λίγο καιρό τις σπουδές της στο Brewing and Distilling του Heriot-Watt University στο Εδιμβούργο;
Στη πρόσφατη επίσκεψή μας στο αποστακήριο του Glen Moray είχαμε τη χαρά να συναντήσουμε την Ιωάννα Ντογκαντζή, να μας ξεναγήσει στo εμβληματικό αποστακτήριο του Elgin και να μας πει δυο λογία για το πως είναι η ζωή στη Σκωτία, αλλά και πως αντιλαμβάνεται εκείνη το αγαπημένο μας απόσταγμα!
Ιωάννα καλησπέρα,
Νομίζω πως όλοι μας έχουμε μια στιγμή, μια εμπειρία, μια φιάλη που μας έκανε δούμε το ουίσκι με άλλο μάτι…
-Μπορείς να θυμηθείς τι ήταν αυτό, η πoια ετικέτα σε έκανε να αγαπήσεις το ουίσκι και να πεις: θέλω να το πάω ένα βήμα παρακάτω;
Καλησπέρα! Πάντα χαίρομαι λίγο παραπάνω όταν έχω κοινό στα τουρ που πραγματικά ενδιαφέρεται και αγαπάει το ουίσκι.
Η αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα δεν έπινα ουίσκι (με εξαίρεση μέσα σε cocktails, και το αγαπημένο “σφηνάκι” Jack). Είχα δοκιμάσει μόνο τα κλασσικά blends, αμφιβόλου κιόλας ποιότητας τα οποία δεν με εντυπωσίασαν.
Όταν ήρθαμε Σκωτία ήταν σαν να άνοιξαν οι πύλες του παραδείσου…
-Πως πήρατε με το σύντροφό σου την απόφαση να μετακομίσετε στη Σκωτία; Δεν ήταν δύσκολη απόφαση;
Για μας η απόφαση να μετακομίσουμε δεν ήταν δύσκολη. Θέλαμε δουλειά σε συγκεκριμένους τομείς, οι ευκαιρίες στην Ελλάδα περιορισμένες οπότε στραφήκαμε στο εξωτερικό. Σκεφτήκαμε ότι ας βρει πρώτα δουλειά ο Αντώνης ο οποίος έχει πτυχίο ζυθοποιού που είναι σχετικά εξειδικευμένο και μετά λογικά θα έβρισκα και εγώ κάπου αλλού σαν Τεχνολόγος Τροφίμων (εξειδικευμένο μεν, πιο γενικό δε). Έστειλε πολλά βιογραφικά UK αλλά και Γερμανία (είχαμε μάλιστα αρχίσει να μαθαίνουμε γερμανικά) πήρε κάποιες απαντήσεις, έκανε συνεντεύξεις μέσω skype και αποφάσισε να πάρει τη δουλειά στο Keith Brewery. Ήρθε στο Keith και μετά από ενάμισι- δύο μήνες ήρθα και εγώ αφού είχε βρει σπίτι κλπ. Πάνω στο μήνα είχα βρει δουλειά σερβιτόρα και έστελνα βιογραφικά στην περιοχή.
-Έχεις δουλέψει σε δύο πολύ μεγάλα αποστακτήρια (Glenfiddich, Glen Moray) με φανατικούς φίλους σε όλο το πλανήτη. Θέλεις να μας περιγράψεις πως είναι η ζωή σε ένα αποστακτήριο;
Η δουλειά στο Glenfiddich ήταν εποχιακή και για μένα κάτι σαν test drive. Ήθελα να δω πως λειτουργεί ένα αποστακτήριο γιατί σκεφτόμουν ότι είναι μια λογική εξέλιξη αν είσαι τεχνολόγος τροφίμων στην Σκωτία. Κατέληξα ότι μου άρεσε και αποφάσισα να κάνω το μεταπτυχιακό Brewing and Distilling με το Heriot-Watt σαν φοιτήτρια εξ αποστάσεως. Βρήκα και την μόνιμη δουλειά στο Glen Moray που έχουμε πολύ καλό team και έδεσε το θέμα. Γενικά τα αποστακτήρια παρόλο που μιλάμε για μεγάλες βιομηχανίες είναι πολύ προσεγμένα, βρίσκονται σε μαγευτικές τοποθεσίες αλλά ειδικά για τα μεγαλύτερα αν δουλεύεις παραγωγή είναι μια μοναχική δουλειά. Η αυτοματοποίηση είναι σε τέτοιο βαθμό που η παραγωγή ανά βάρδια απαιτεί μόνο δύο άτομα. Αν είσαι tour guide τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Έρχεσαι σε επαφή με ΠΟΛΥ κόσμο, αντιπροσωπεύεις την εταιρεία και το brand. Ο άντρας μου αστειεύεται πολλές φορές ότι «κάνω βόλτες τον κόσμο γύρω γύρω» αλλά όπως κάθε δουλειά έχει τις δυσκολίες και τις προκλήσεις της.
-Τι πιστεύεις ότι ζητάει ένας επισκέπτης όταν επιλέγει να κάνει ένα distillery tour;
Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι επισκέπτη. Είναι αυτοί που επισκέπτονται τη Σκωτία και έρχονται γιατί είναι “must” η επίσκεψη σε αποστακτήριο. Πολλές φορές δεν τους αρέσει καν το ουίσκι. Υπάρχουν πάντα οι «πωρωμένοι» που θέλουν να πάνε σε όλα τα αποστακτήρια και κρατάνε σημειώσεις για την παραγωγή (you know who you are 
), οικογένειες που απλά θέλουν μια διαφορετική έξοδο… Ο καθένας έχει άλλες προτεραιότητες και πάντα προσπαθούμε να τις καλύψουμε. Επίσης είναι αρκετός κόσμος που έρχεται μόνο για tastings.
-Πως και που φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 10 χρόνια;
Θέλω να πιστεύω ότι θα είμαι ακόμα Σκωτία. Δεν υπάρχει πλάνο επιστροφής στην Ελλάδα, αλλά δεν αποκλείω κάποια άλλη χώρα. Θα είμαι στο χώρο αλλά δεν είμαι απόλυτη ως προς το ουίσκι συγκεκριμένα. Μπορεί να είναι μπύρα ή κάποια άλλο απόσταγμα, τζιν για παράδειγμα.
-Νομίζεις ότι θα μπορούσε να δημιουργηθεί στην Ελλάδα ένα αποστακτήριο ουίσκι ή είναι άπιαστο όνειρο;
Με κεφάλαιο ΟΛΑ γίνονται. Θα έπρεπε να υπάρχει κατάλληλη υποδομή για την ωρίμανση λόγω υψηλών θερμοκρασιών που σημαίνει έξτρα κόστος αλλά δε βλέπω το λόγο να είναι ένα ανέφικτο προτζεκτ. Δεν έχω ιδέα όμως τι απήχηση θα είχε στον κόσμο και αν αξίζει μια τέτοια επένδυση.
-Τι γνώμη έχει για τη ραγδαία αύξηση στις πωλήσεις του ουίσκι σε παγκόσμιο επίπεδο; Μόδα είναι θα περάσει ή το ουίσκι ήρθε για να μείνει;
Μεγάλη κουβέντα και δεν έχω ούτε τις γνώσεις, ούτε τα στοιχεία για να υποστηρίξω κάποια θέση. Δεδομένου ότι πολλά αποστακτήρια επεκτείνονται και επενδύουν εκατομμύρια (τρανταχτό παράδειγμα το Macallan) μπορούμε να πούμε ότι έχουν κάνει την έρευνα τους και προβλέπουν άνοδο στις πωλήσεις στις επόμενες δεκαετίες. Από την άλλη υπήρξε μια «εξάντληση» του παλιού στοκ στις αποθήκες με αποτέλεσμα την αύξηση των NAS, και με πολλούς φίλους του ουίσκι να μιλάνε για χαμηλή ποιότητα. Η πικρή αλήθεια είναι ότι είναι ότι το ουίσκι αποτελεί μια μεγάλη βιομηχανία, και παρόλο το μάρκετινγκ σχετικά με «εμμονή στην παράδοση» κλπ αυτό που κοιτάζει στο τέλος της μέρας είναι το κέρδος.
-H επαγγελματική σου ενασχόληση στη βιομηχανία του ουίσκι σε κάνει να βλέπεις το ουίσκι με άλλο μάτι ή παραμένεις ακόμα και τώρα μια ρομαντική φίλη του ουίσκι;
Mε ότι τρώγεται και πίνεται εγώ δεν είμαι ρομαντική (ακούγονται γέλια). Καλές και τέλειες οι ιστορίες για το στήσιμο πολλών αποστακτηρίων, πέτρα-πέτρα με όλη την οικογένεια να βοηθάει αλλά μιλάμε για κολοσσούς πλέον. Σκεφτείτε μόνο DIAGEO και Pernot-Ricard. To ουίσκι μου αρέσει, θα το πιώ και θα το χαρώ και εκείνη την ώρα μπορεί να σκέφτομαι «πω πω γ@μ@ει -εεε τι ωραίο dram ήθελα να πω» αλλά δεν έχω ψευδαισθήσεις ως προς την παραγωγή του.
-Εσύ κανένα Masterclass πότε θα κάνεις; (ξανακούγονται γέλια) Θέλεις να σχολιάσεις το γεγονός ότι κάθε μέρα βλέπουμε να ξεπετάγονται καινούριοι Masters, Teachers, Lords κ.λ.π;
Βρήκες άνθρωπο, γιατί σου έχω πει την άποψη μου. Μάστερς είναι λίγοι, που σημαίνει ότι μόνο αυτοί θα έπρεπε να κάνουν masterclass. Για μένα θα έπρεπε να λέγονται απλά tastings αλλά τι να κάνεις, καταραμένο marketing παντού. Σίγουρα υπάρχουν λιγότερο και περισσότερο qualified άτομα εκεί έξω. Στο κατά κάτω της γραφής όλοι έχουμε στόμα και μύτη, και αν η δικιά μας η μυτούλα δεν πιάνει τις ντελικάτες νότες του ανθισμένου γερανιού στις κορφές του τάδε λόφου, δεν πάει να λέει ο Master… (κλαίω) Να σου πω πως φτιάχνονται τα ουίσκι μας ξέρω, τι βαρέλια, πόσο καιρό, finish, first fill κ.λ.π ακόμα και τα tasting notes αλλά αυτό δεν με κάνει μάστερ αλλά καλό παπαγαλάκι.
-Βλέπουμε τα non age statement (NAS) whisky να αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο νομίζεις ότι αυτό θα επηρεάσει αρνητικά τη βιομηχανία μακροπρόθεσμα ή πίστευες ότι όσο περισσότερες επιλογές τόσο καλύτερο για το καταναλωτή;
Εν μέρει το ανέφερα πριν, αλλά να προσθέσω ότι για μένα, (βλέποντας τις πωλήσεις που γίνονται στο visitor center προφανώς) καλό είναι να υπάρχει ποικιλία για τον καταναλωτή. Μην ξεχνάμε ότι δεν έχουν όλοι τις ίδιες οικονομικές δυνατότητες οπότε τα NAS δίνουν την ευκαιρία να αγοράσει κάποιος ένα αξιοπρεπές ουίσκι σε προσιτή τιμή. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσος κόσμος (not whisky drinkers) μου λέει στα tastings ότι τα NAS τους φαίνονται πιο smooth από κάποια 12αρια ή 15άρια. Ή πόσες φορές μετάνιωσα γιατί έδωσα για δοκιμή cask strength ουίσκι για να μου πούνε ότι είναι “undrinkable”. Αλλά θεωρώ κρίμα από την άλλη να εκλείψουν από την αγορά ουίσκι μεγαλύτερης ηλικίας (ή να εκτοξευθεί η τιμή τους στα ύψη λόγω περιορισμένης προσφοράς). Προσωπικά πάντως και έχοντας δοκιμάσει και μερικά ουίσκι 30φευγα χρονών, είμαι φαν των 12-25 ετών. Ότι παραπάνω έχω δοκιμάσει ηλικιακά δεν μου «κάνει»
-Tρεις ετικέτες που θεωρείς ότι αξίζουν μια θέση στο Hall of Fame του Whisky αλλά και τρεις απογοητεύσεις που δεν στάθηκαν αντάξιες των προσδοκιών σου;
Δεν είμαι άνθρωπος που ζώ με top three ή five ή ten (είναι αλήθεια αυτό, αλλά τι καλά απέφυγα και την ερώτηση -γέλια). Αλλά θα σου πω ΕΝΑ συγκεκριμένο ουίσκι που δεν μπορώ καθόλου και θα με σταυρώσεις και εσύ και όλοi: Glenfarclas 105. Why… just why???
-Θέλεις να πεις κάτι στους φίλους του ουίσκι που μας διαβάζουν αυτή τη στιγμή και δεν είχαν την ευκαιρία να επισκεφτούν κάποιο αποστακτήριο ουίσκι;
Αν σας δοθεί η ευκαιρία να πάτε, θα βρεθείτε σε έναν όμορφο χώρο , γεμάτο αρώματα και γεύσεις, πιστεύω θα είναι μια εμπειρία που θα θυμάστε για καιρό. Βέβαια πάντα υπάρχει η πιθανότητα, από την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, να μην θυμάστε ούτε το όνομά σας μετά από μια τέτοια επίσκεψη…. Αστειεύομαι φυσικά
—– Και για το τέλος….. Πέντε ερωτήσεις σε 30 δευτερόλεπτα:
1)To peat or not to peat;
Not to peat
2)Η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός σε μια ετικέτα ή όσο πιο παλιό τόσο πιο καλό;
Η ηλικία σου δίνει απλά έναν αριθμό, το αποτέλεσμα μετράει
3)Καλύτερο whisky bar που έχεις πάει στη Σκωτία;
To quaich (αριθμεί πάνω από 700 ετικέτες το συγκεκριμένο Bar) εδώ στο διπλανό χωριό 
λόγω ποικιλίας
4)Αγαπημένο αποστακτήριο εκτός Σκωτίας;
Έχει αποστακτήρια εκτός Σκωτίας???????
5)Συλλέγοντας ουίσκι… ευλογία ή κατάρα;
Από ότι μου λένε οι φίλοι που συλλέγουν…. κατάρα, εγώ δεν το έχω με τη συλλογή.
Η Ιωάννα εκτός από πάρα πολλές γνώσεις πάνω στο ουίσκι έχει και μεγάλο μεράκι για αυτό που κάνει. Αυθεντική και με αφοπλιστική ειλικρίνεια, πράγμα σπάνιο στη βιομηχανία του ουίσκι, είναι από εκείνους τους ανθρώπους που δεν χρειάζεσαι πολύ ώρα για να καταλάβεις ότι είναι μια πραγματική Whisky Lover και αυτό το αντιλαμβάνονται αμέσως όλοι οι επισκέπτες του αποστακτηρίου που κάνουν το distillery tour μαζί της.
Εμείς θέλουμε να της ευχηθούμε ολόψυχα ότι καλύτερο και θα χαρούμε να συνεχίσουμε την κουβέντα μας όταν με το καλό έρθει με το σύντροφό της Αντώνη στην Ελλάδα για διακοπές….
Λέτε να έχουμε σε λίγο καιρό την πρώτη Ελληνίδα DM;
Δημοσιεύτηκε στο travelandwhisky.eu
SHARE :
